تعریف مفهوم کارآفرینی و پدیده کارآفرین
کارآفرینی فرایندی است
که فرد کارآفرین با خلق ایده‌های نو و ابتکارات جدید و درک پارادایم‌ها و استفاده از
آن در مقطع استقرار با بسیج منابع و بهره‌گیری از فرصت‌های طلایی و با پذیرش خطر و
ریسک، به ایجاد و توسعه کسب و کار و تأسیس مؤسسات و شرکت‌های جدید و رشدیابنده اقدام
می‌کند.
در دایرة‌المعارف بریتانیا کارآفرینی چنین تعریف شده است:
«شخصی که کسب و کار
و یا مؤسسه‌ای اقتصادی را سازمان‌دهی و مدیریت کند و خطرات ناشی از عمل خویش را می‌پذیرد.»
کارآفرینی معادل کلمه فرانسوی "Enter prendeur" به معنای متعهد شدن است که در سال 1848
توسط اقتصاددان شهیر انگلیسی جان استوارت میل به کارآفرینی (Enter Preneur) ترجمه شد.
کارآفرینی از مفاهیم جدید است که در حوزه علم اقتصاد، مدیریت، جامعه‌شناسی و روان‌شناسی
اجتماعی و... به تازگی وارد شده است ولی از مفاهیم روبه گسترش می‌باشد. برای پایان
بخشیدن به بحث نظری، کارآفرینی را از دیدگاه شومپیتر اقتصاددان مشهور اتریشی تعریف
می‌کنیم که از جامعیت کافی برخوردار است.
شومپتر کارآفرین را نیروی محرکه اصلی در توسعه
اقتصادی و موتور توسعه می‌نامد و نقش کارآفرین را نوآوری با ایجاد ترکیب‌های تازه‌ای
از مواد عنوان می‌کند.
شومپتر مشخصه اصلی کارآفرین را نوآوری می‌داند و به تعبیری کار یک کارآفرین را «تخریب خلاق» نام می‌گذارد و تعادل پویا را در یک اقتصاد سالم از طریق نوآوری و کارآفرینی قابل دستیابی قلمداد می‌کند.
ویژگی‌های افراد کارآفرین
- زندگی در آینده و نگاه به چشم‌اندازها
- علاقه‌مندی زیاد به کنترل پدیده‌ها
- ایجاد فرصت‌های مناسب، از مسائل و مشکلات موجود و فرارو
- پذیرش خطر و ریسک
- تمایل فراوان به تغییر در کارکردها و ساختارهای سازمانی
- آفرینش ایده‌های نو، گرایش شدید به نوآوری و بهره‌گیری از خلاقیت‌های فردی و گروهی
- آرمان‌گرایی، هدف‌گرایی و بهره‌گیری از فرصت‌های پیش‌آمده و شکار فرصت‌های طلایی
- امید بیشتر به موفقیت و کمترین ترس از شکست
- انگیزه زیاد
به پیشرفت و نیاز کم به قدرت
کارکرد کارآفرینان
- ایجاد اشتغال مولد
- فراهم ساختن زمینه‌های انتقال کامل فناوری
- ایجاد فضای مطلوب برای سرمایه‌گذاری
- شناخت، ایجاد و گسترش بازارهای جدید
- ایجاد تحولات سازنده و تجدید حیات بالنده در عرصه‌های بومی و ملی و منطقه‌ای
- نوآوری در امور و روان‌سازی جریان‌های مربوط به تغییرات شتابان
- تشویق، تحریض و تقویت رقابت و احساس رقابت‌پذیری در منابع سازمانی
- سازمان‌دهی بهینه منابع و استفاده اثربخش از آنها
- پوشش دادن به خلل و شکاف‌ها و تگناهای بازار و جامعه
